Tuesday, September 25, 2012

က်ိန္စာသင္႔ ႏွလံုးသား

ျပကၡဒိန္ေတြသာ တစ္ရြက္ျပီးတစ္ရြက္ ေျပာင္းသြားတယ္
အလြမ္းေတြဟာ  ေျခရာခ်င္းထပ္ေနလို႔..
အသက္. ..ရွင္သန္ေနျခင္းဟာ 
အဓိပၸါယ္ရွိရဲ႕လားေတာင္ ငါမသိေတာ႔ဘူးကြယ္
ေရွ႕ဆက္ဖို႔က  ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္က  ပါးပါးလ်လ်
ေနာက္ဆုတ္ဖုိ႔က်ေတာ႔လဲ ငါ႔ႏွလံုးသားက ခြင္႔မျပဳခဲ႔ျပန္ဘူး
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္  အခ်စ္ကို  ကုိးကြယ္မိေနမွေတာ႔ 
မင္းအေပၚထားတဲ႔  ငါ႔ရဲ႕  အစြဲအလမ္းေတြကုိ 
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ အထိသာ သယ္ေဆာင္သြားပါရေစေတာ႔..
ညစဥ္ညတိုင္းလုိလုိ......
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြကုိ
နံရံ....ၾကမ္းျပင္..နဲ႔ မ်က္ႏွာၾကက္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲ
အေတြးေတြနဲ႔  ၀န္းရံ ကခုန္ေပ်ာ္ျမဴးတယ္
အခ်စ္ဆုိတဲ႔  အရာဟာ  တခါတရံမွာ
အိပ္မက္အျဖစ္သာ  ငါ႔ဆီကုိ 
အလည္ ေရာက္ေရာက္ လာတတ္တယ္
အခ်ိဳးအေကြ႕ေတြနဲ႔  ေနသားက်လုိ႔
ဒါဟာ “ဘ၀”  ပါလုိ႔ 
အမည္နာမ  မေပးလိုက္ပါရေစနဲ႔
အေမွာင္ေရာက္လုိ႔ အလင္းေပ်ာက္မွာကို 
စုိးရြံ႕မိေနလို႔.....
ထံုးစံအတုိင္း...
ညကလဲ  နက္ဆဲ
ဘ၀ကလဲ  ခက္ဆဲ
ဒါေပမဲ႔လဲ .......
အၾကင္နာ “မ” ဘုရား
အလွတစ္ပါး ကိုေတာ႔ျဖင္႔ ...
ရင္ခုန္စြာနဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔မိခ်င္ေသးတယ္..

Tuesday, September 18, 2012

အထီးက်န္ျမစ္ရဲ႕ ေန၀င္ခ်ိန္

အက္ဆစ္မုိးေတြ  ျပိဳပ်က္
ငုိရခက္ေနတဲ႔  ေႏြလယ္ည
ဘယ္သူ႔ကိုမွ ေျပာျပခြင္႔
မရွိႏိုင္ခဲ႔တဲ႔  ဘ၀ပါ
အတၱခ်ိဳခ်ိဳ  ဘ၀ခါးခါး
သူမ်ားတကာ လက္ညိွဳးထုိးဖုိ႔အတြက္မ်ား
ငါ႔ဘ၀ လူျဖစ္လာရေလသလား......?
အထီးက်န္ျခင္း  ကႏၱာရထဲ
ငါ႔ရင္ဘတ္လဲ  ရဲရဲနီ
မၾကာမၾကာ ငါေၾကကြဲတတ္ေနျပီ
သည္းခံစိတ္ကို လည္မွာဆြဲ( ျဖစ္ႏုိင္ရင္) 
အရာအားလံုးကုိ  တစ္က
ျပန္စလိုက္ခ်င္ေပမဲ႔လည္း
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ  အေရာင္မွိန္
ငါ႔ဘ၀  ေန၀င္ခ်ိန္ကုိကပဲ
ေစာလြန္းခဲ႔ေလသလား......?

Monday, September 10, 2012

ကေလးေလး

ခြဲခြာျခင္းမွတ္တုိင္......
မုိင္တုိင္မ်ားစြာလဲ......
ဟုိးအေ၀းမွာ  က်န္ခဲ႔ျပီ.....။
 တေျဖးေျဖးနဲ႔........
အရာအားလံုးဟာ....ေ၀း...ေ၀း
ေႏြးေထြးတဲ႔  မင္းအျပံဳးေလးေတြ
တမ္းတမိတယ္  ကေလးေလးေရ....
လြမ္းရတဲ႔  အေၾကာင္းေတြစာဖြဲ႔
စိတ္နဲ႔  ခႏၶာေတြ  ေ၀းေနၾကတဲ႔
အခုိက္အတန္႔ထဲ......
ရင္ခုန္သံေတြလဲ  စည္းခ်က္မညီ (ခုဆုိငါေလ)
 အခ်ိန္နာရီေတြကိုလဲ  မုန္းတတ္ေနျပီ.....
ကေလးနဲ႔  ေ၀းေနရတဲ႔  စိမ္းေနရတဲ႔
အေၾကာင္းအရာေတြ  အားလံုးေရာ.....
လူေတြ  ပညတ္  သတ္မွတ္ထားတဲ႔
စည္းကမ္းခ်က္ေတြ  အားလံုးေရာ.....
အားလံုး.... အားလံုးကုိ   မုန္းတယ္.......
ငါ႔ရင္ဘတ္ထဲကို ၀င္ၾကည္႔လွည္႔ပါကြယ္....
ကေလးေလးအျပင္ ဘယ္သူမွမရွိပါဘူး.....
ႏွလံုးေသြးေတြလဲ ဆူေ၀လာတယ္ တေျဖးေျဖး....
ေႏြးေထြးတဲ႔  ငါ႔ႏွလံုးအိမ္ေလးထဲမွာ
 အပူပင္ကင္းမဲ႔စြာနဲ႔ အိပ္စက္ေနတဲ႔ ကေလးေလး......

Tuesday, September 4, 2012

ခ်စ္သူတားထားတဲ႔ စည္း

မၾကင္နာသူဆီကမွ....
အၾကင္နာကို လုိခ်င္ခဲ႔မိတာ
ငါ႔အမွားလား....?
တကယ္ဆုိ မ်ားမ်ားစားစားလဲ
မေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔ပါဘူး....ငါေလ....
ခ်စ္လြန္းလုိ႔ မင္းရဲ႕ေဘးနားမွာ 
အရာရာကို ျဖည္႔ဆည္းေပးခ်င္မိခဲ႔တာပါ
ဒါဟာ..ထပ္ျပီးေတာ႔မ်ား မွားသြားသလား..?
မၾကင္နာသလုိ  အရာရာကုိ
ငါနဲ႔ပတ္သက္ရင္ အျပစ္ျမင္ေနတတ္သူရဲ႕
မ်က္၀န္းထဲမွာ  ငါဟာ...
ျပႆဒါးတစ္ေကာင္ပဲ ျဖစ္ေနေတာ႔မွာပါ
တခါတခါေတာ႔လဲ ေလာကၾကီးက
ရယ္စရာေတာ႔ အေကာင္းသား....
ခ်စ္ျခင္း  နဲ႔  မုန္းျခင္း..ၾကား.....
ဘယ္ေလာက္မ်ား ျခားနားေနၾကလုိ႔ပါလိမ္႔..
စကၡဳအာရံုကို  ေက်ာ္ရစ္..
ျခားနားျခင္း  အားလံုးကို 
အရည္ေဖ်ာ္ပစ္လိုက္ေတာ႔....
မင္း နဲ႔ ငါ႔ ၾကား အလႊာပါးပါးေလး
တစ္ခ်ပ္သာ က်န္ရစ္တယ္...
ဒီညေတာ႔ မင္းဆီ
ငါ႔ကို လာခြင္႔ျပဳပါကြယ္...